Deze blog is deel van mijn eerdere schrijfsels die ik ooit online had staan op een andere site.  Ik deel ze hier graag met je, omdat ze voor een groot deel mijn eigen groei proces weerspiegelen.

Deze blog werd oorspronkelijk geschreven in juni 2012 in Spanje (waar ik toen woonde en een B&B had).  Ondertussen zijn we bijna 5 jaar verder.  Ik wilde deze context meegeven, zodat het duidelijk is dat het een oudere blog is.  Veel leesplezier !

De laatste dagen zit ik in een “flow”.  Alles loopt op rolletjes en ik voel me heerlijk.

De flow en het gelukkig zijn heeft te maken met je eigen ingesteldheid.  Met de manier waarop je het leven bekijkt.  Dit heb ik geleerd met vallen en opstaan, eerlijk gezegd met héél véél en diep vallen !!!

Als ik mijn leven vanop een afstand gadesla en zie wat er op een periode van 2,5 jaar is gebeurd en hoe ik daarin ben gegroeid (ik had geen keus, ik moest groeien), dan sta ik daar zelf van versteld.

Ik ben door diepe dalen gegaan maar mag eerlijk zeggen dat ik door, heel hard aan mezelf te werken, nu terug de heuvel aan het beklimmen ben.

Natuurlijk doe je dat groeien niet alleen.  Je hebt mensen rondom je heen die, door acties die zij doen, je dwingen om anders naar je leven te kijken.  Die je zo hard laten vallen als je hen het meest nodig hebt, dat je goed weet, wie wél je echte vrienden zijn.  Of die je zo negatief benaderen, dat je niet anders kan, dan actie ondernemen.
 Als het erop aankomt, ben je alleen en moet je het werk ook alleen doen, dat kan niemand anders voor je doen.  Het leven geeft je aanwijzingen van hoe het beter zou kunnen.

Ik heb heel sterk geleerd de afgelopen jaren om eindelijk op mijn gevoel te gaan leven.

Vroeger leefde ik enkel met mijn verstand, mijn gevoel zei iets totaal anders, maar dat drukte ik elke keer weer weg.  Totdat je het niet meer weg kan drukken.  Op die momenten geeft je lichaam aan, het is genoeg geweest, begin te luisteren naar je hart !!!

In het begin als je op je gevoel vertrouwd en dus je hart volgt, doet dat heel raar.  Je komt in situaties terecht die je niet voor mogelijk hield, je ontmoet mensen op je pad die de moeite waard zijn en waar je veel van kan leren.

Trouwens, elke mens die in je leven komt, komt daar niet zomaar in terecht.  Elke mens leert ons iets, zelfs de negatieve ervaringen met mensen leren ons veel, en soms zelfs het meest.

Door mijn hart te volgen en niet mijn verstand, zijn er dingen gebeurt die niet leuk waren.  Andere mensen hebben daardoor andere keuzes gemaakt die voor mij én mijn kinderen levensveranderd waren.  Ik heb leren accepteren dat die keuzes door hun zijn gemaakt en dat ik die moet respecteren.  Gedane situaties nemen geen keer, je moet leven met de consequenties van je keuzes.

Het is heel beangstigend om te leven op je gevoel, zeker in het begin.  Elke keer het stemmetje in je hoofd dat zegt : “Zou je dat nu wel doen ?”, “Wat gaan de mensen daar van denken ?”,… het zwijgen opleggen.  De blik in de ogen van mensen zien die denken : “Is ze nu helemaal zot geworden ?”.  Familie die zei : “Wij willen je niet meer kennen.”  Dat zijn zaken die je meemaakt.

Op die momenten moet je echt doorbijten om te kunnen volhouden met het leven op gevoel.  Het is dan het makkelijkst om op te geven en te zeggen : “Oh ja, ik zal maar blijven voortdoen zoals ik bezig ben, want anders bekijken ze me raar.”

Dat is de échte kracht, de moed om verder te gaan met leven in je gevoel en je niets aan te trekken van de wereld rondom je.  Daar moet je heel sterk voor zijn.  Ik bewonder mensen die leven met hun hart.  Dat zijn de mensen die écht leven en genieten !!!

Natuurlijk word je soms ook gekwetst en teleurgesteld, want dat is nu eenmaal eigen aan “leven”, maar op deze manier ben je zeker dat je steeds in het reine bent met jezelf en dat is het belangrijkste !

Veel mensen hebben mij veroordeeld en beoordeeld omdat ik mijn hart en mijn gevoel gevolgd ben.  Ik begrijp hen ergens wel.   Het is niet niks om ineens geconfronteerd te worden met de waarheid.  Zeker,als je, zoals ik, jaren een “leugen” geleefd heb.

Ik ben blij dat ik op relatief jonge leeftijd dit proces heb kunnen doormaken.

Het was heel hard en rauw, het heeft tonnen energie en zeeën vol tranen gekost, maar het heeft me gevormd tot de persoon die ik nu geworden ben.

Een mens die eerlijk en oprecht is, die voluit leeft met haar hart en haar gevoel, die open staat voor de wereld, die een goede mama is voor haar kinderen, die een goede partner is, die regelmatig bij zichzelf stilstaat, die het belangrijk vind om aan zichzelf te werken, die openheid hoog in het vaandel draagt en die bovenal vergeving schenkt. Oprechte dank aan alle mensen die me geholpen hebben om deze vrouw te worden.

Be-lieve in yourself, and you’re halfway there !